zaterdag 7 april 2012

De laatste maand :(

Het is ondertussen al zo lang geleden sinds mijn laatste post, dat ik al bijna niet meer weet wat er deze laatste weken allemaal gebeurd is.

Eerst en vooral zijn mijn ouders me voor een weekendje komen bezoeken. Naast ons verblijf in een Bed ‘n’ Breakfast in Lilån, hebben we de meeste toeristische bezienswaardigheden bezocht, zoals het kasteel, de Svampen watertoren en het meer.


In de anderhalve maand dat ik hier al was, had mijn moeder een brochure opgesteld over Örebro, waardoor ze meer van de geschiedenis van de stad kende als ikzelf. Toch heeft het meer dan een uur geduurd om een ‘family-approved’ restaurant te vinden dat gezellig genoeg was en waar meer te krijgen was dan Chinees of broodjes. Jensen Steakhouse was het resultaat.

Supersized cola's
2 wc's in hetzelfde hokje, voor koppels die ALLES delen...

Ook in svampen was het eten bijzonder lekker en dit samen met het uitzicht over de stad maakt het een uitstekende plaats voor te lunchen. En natuurlijk moesten we ook eens een fika’tje doen. Daarvoor zijn we speciaal naar Wadköping gegaan, een soort openlucht museum met oude huisjes.

Fika


Het weekend erna zijn een paar vrienden me komen bezoeken. Met de auto reden ze meer dan 2000 km doorheen Europa om gezellig een pintje te drinken bij de bbq aan het meer. Erwin had een geïmproviseerde vislijn meegebracht om daarna de gevangen vis lekker te grillen. Gelukkig hadden we op voorhand back-up steak gekocht.



In het labo hebben we echter een kleine setback gehad. In een van de incubators was een schimmel aangetroffen, waardoor we alle cellen moesten weggooien en de resultaten die al bekomen waren zijn nu misschien niet meer betrouwbaar. Als gevolg moesten we het hele labo ontsmetten en ter compensatie van het verloren werk, hebben Alex en ik besloten om dubbel zo veel experimenten per week uit te voeren (dus twee keer per week een nachtje door werken ipv 1). Ook de deadline voor de thesis sluipt alsmaar dichter en dichter en de stress om het op tijd af te krijgen groeit dagelijks.
Maar de sfeer is er daardoor niet minder op geworden. Omdat de meeting deze week van 11h tot 13h was, hadden we besloten dat iedereen zijn lunch meebracht om samen te eten en eventueel wat gerechten uit te wisselen. Als kers op de taart had Nicos (de professor) een fles champagne in de frigo ‘gevonden’ die we dan maar samen open deden (uiteindelijk was het maar een klein glaasje, aangezien we met tien waren).
Iedereen van het research team


In het appartement gaat het nog steeds zijn gewone gangetje. Andreas is voor de achtste keer naar Stockholm, Petar en ik zijn nog steeds een how-much-can-you-eat wedstrijd bezig (raar maar waar kom ik gevaarlijk dicht in de buurt bij zijn dagelijkse voedselopname. En ofwel krimpen mijn broeken in de was, ofwel begin ik in de breedte te groeien (wat ik jarenlang onmogelijk achtte) want broeken die vroeger iets te groot waren, zijn plots iets te klein).
Ik heb eindelijk een oplossing gevonden voor de afwezigheid van gordijnen op mijn kamer:
Ik heb er namelijk zelf gemaakt :)

Brilliance comes to those who deserve it!


Als 1 april grap begon het hier plots weer te sneeuwen. Alweer vielen onze bbq plannen in het water toen we wakker werden met een sneeuwtapijtje voor de deur. Ook het Paasweekend blijft niet gespaard van de vorst.



Ik denk dat ik alles zowat heb gehad. Misschien nog enkele sfeerfoto’s om af te ronden en tot de volgende!
Dronken Petar aka cheese dip stand
In Tatiana's appartement
In het engineering lab, handschoenen om de fancy robot armen te besturen, met dank aan Petar :p

In Musikhögskolan



Omdat mijn moeder vond dat de lucht er hier niet zo speciaal uitziet...



donderdag 1 maart 2012

n°3


Nu de laatste week van de eerste maand begonnen is, is het weer tijd voor een korte blog-update.
Na twee weken rond gelopen te hebben met een hoest, dacht ik dat het toch wel eens tijd werd om naar een dokter te gaan, dus ging ik naar het Brickebacken Health Care Center.
Aan de balie vroeg ik om een afspraak te maken, waarop de vrouw mij vertelde dat ik mijn telefoonnr. moest achterlaten en dat ze me binnen 10 minuten ging bellen voor een “assessment”. Dus ging ik terug naar huis (wat op 100 meter afstand van het Center ligt) en bij het binnenkomen begon mijn gsm te ringen (dus eigenlijk heeft die vrouw gewoon 10 minuten gewacht tot de beltijd begon). Voor de assessment moest ik dan alles uitleggen, waarop het antwoord luidde dat ik nog een paar dagen moest wachten en warme melk met honing moest drinken! Seriously?! Is dat wat ze hier in de Medical School leren? Ik kan beter advies krijgen van de kassierster in Coop.
Ze mogen van Zweden zeggen wat ze willen, hun gezondheidszorgsysteem is niets waard.

Verleden week dachten we dat het eens tijd werd om zelf een pre-party te organiseren. Zo gezegd, zo gedaan en na 3 dagen liep de guestlist op tot 50 mensen.
Uiteindelijk was de pre-party zo geslaagd dat de meeste mensen geen zin meer hadden om naar Strömpis (de discotheek) te gaan en werd de pre-party uiteindelijk dé party.


Naast een goeie sfeer:












Vreemde mensen

 Vreemde telefoontjes

Vreemde poses

Vreemde dansjes

Vreemde hoofddeksels

En veel liefde!






Vrijdag ging voor het eerst in een lange tijd Fremis weer open, de derde grote discotheek in Örebro. Het gerucht deed de ronde dat meer dan 1000 mensen aanwezig zouden zijn (volgens de Facebook guestlist toch...) en iedereen die we kenden ging er naar toe. En terecht! Het was weer een fantastische avond uit met de exchanges (er was misschien geen 1000 man, maar de club zat toch goed vol).



 The best roomies evah!!


Mijn mede Lana Del Rey fan, Xara :p



Natuurlijk wordt er niet alleen gefeest. Voor de rest verloopt het leven hier zijn gewone gangetje. Want bij zelfstandig leven hoort natuurlijk ook zelf wassen en afwassen, kuisen, koken (waar ik opmerkelijk beter in word; mijn koteletje-champignon-frietjes combinatie was daar bewijs van :p Kheb me wel verbrand aan de pan, but totally worth it).
Ook Petar was diep onder de indruk van mijn spaghetti à la mama :p Zijn exacte woorden waren "You can't improve on perfection, so for once, I won't have to use ketchup".


 
Ook in het labo gaat alles goed. Soms is het wat lastig met de celkweek om op een zaterdag naar de unif te moeten gaan voor medium te verversen of een experiment te moeten starten om 7 uur ’s avonds.
Gelukkig is er nog de gym en Musikhögskolan waar we wat tijd kunnen doden als we cellen 5 uur moeten incuberen.
Het voordeel van weekendwerk is dat het overal ongelooflijk rustig is, waardoor je ongestoord wat foto’s kunt maken :)

Prismahuset, waar de labo's zijn.








 Ook Örebro City laat zich ’s avonds vlak voor zonsondergang van zijn mooiste kant zien.





Ik en de kotgenoten hebben ook een pull-up baar gekocht om boven in de deur te klemmen. Jammer genoeg zijn onze deuren binnen te smal en hebben we geen keuze dan hem in onze voordeur te klemmen, steunend op de elektriciteitskabelomhulzing. Als er dus iets fout loopt, gaat het waarschijnlijk behoorlijk katastrofaal aflopen (zoals een week zonder elektriciteit ofzo). Het ziet er echter behoorlijk stevig uit.


Het weer begint duidelijk te keren. De temperatuur loopt soms op tot 10°C en Petar vond dat het stilletjes aan tijd werd om een BBQ te organiseren (de dag erna sneeuwde het weer...).
En met mooi weer is het natuurlijk zonde om binnen te blijven, dus gingen we met de Faddergroep (Fadders zijn studenten die instaan voor de nieuwe exchange studenten) naar een van de grootste toeristische attracties, nl. de “Mushroom” van Svampen, een 58 m hoge watertoren met restaurant en cafetaria. Met de lift kun je tot 52 m hoogte gaan en genieten van een versgemalen koffie en het uitzicht over bijna heel Örebro.


 Het restaurant, omringd door water, als een watery deathtrap
 The three musketiers






Tot dusver de (uiteindelijk niet zo) korte update. Vele groetjes aan iedereen in België :p !!!